Paweł nie budził we mnie żadnych podejrzeń zarówno jako młodzież, jak i jako on sam, przypuszczenie zaś, że moje dzieci miałyby przejawiać tak zwyrodniałe poczucie humoru, wydało mi się co najmniej niesmaczne. Nie omieszkałam poinformować o tym Alicji.<br>- W takim razie kto? Ktoś w końcu tego Edka zabił i ktoś doprawił winogrona. Ktoś podobno czyha na mnie. Kto? Ty?<br>- Dlaczego ja, do diabła?! - zdenerwowałam się. - Ni mnie ten Edek ział, ni mnie grzębił...!<br>Stojąca na wysokim kuchennym stołku i gmerająca w szafce Alicja odwróciła się z takim rozmachem, że połowa puszek z górnej półki z łoskotem runęła na podłogę. Z jednego