krytyczny jest rozsadzany od wewnątrz. Nie przeszkadza to wszakże temu, że portret zachowuje swoje podstawowe właściwości i pod jego piórem (przypomnijmy, że portrety pojawiają się we wszystkich jego książkach, a dwie z nich, o współczesnej powieści i o krytyce, są - poza częściami ogólnymi - właśnie cyklami portretów) bowiem i w jego dorobku ma portret uzasadnienia w głównych dążeniach epoki - i nie przestaje być następstwem żywiołowo hermeneutycznej koncepcji krytyki literackiej. <br>8. Wobec nowych form kultury <br>Ekspresywizm i empatia zdecydowały o charakterze krytyki młodopolskiej - i przesądziły także o postaci, jaką przybrał w jej &lt;page nr=142&gt; obrębie estetyzm. Trzeba bowiem przypominać nieustannie, że nie równał się on