wychowawczych, nie buntują się, są zamknięte w sobie, niepewne.<br>"Zagubione dziecko" przed awanturami i brakiem poczucia bezpieczeństwa ucieka w samotność i marzycielstwo. Trudności kontaktowania się z realnym światem oraz ból, który temu towarzyszy, mogą wyzwolić różne sposoby odrywania się od rzeczywistości, w tym także poprzez alkohol, narkotyki czy leki. Jako dorosły, taki człowiek nie wierzy w swoje siły i możliwości, odczuwa silny lęk przed niepowodzeniem, w marzeniach przeżywa sukcesy, których nie potrafi odnieść w realnym świecie.<br>Są jeszcze "kozły ofiarne" i "maskotki". Ten pierwszy, wskutek dotykającej go agresji i upokorzeń, ucieka z domu, jest złym uczniem, wagaruje.<br>Stara się zjednoczyć rodziców