zmianami parametrów oscylatorów a zmianami obrazu chodu [152, 153], jakie obserwujemy w chodzie człowieka. <br>Jest to istotna zaleta oscylatorów, bowiem nie ma innych metod pozwalających opisać w sposób zwięzły zmiany kątów w czasie chodu ludzkiego oraz w czasie zmian jednego rodzaju chodu na inny. Stąd też omawiane oscylatory nadają się doskonale do implementacji w układach sterujących robotów humanoidalnych albo maszyn czteronożnych o geometrii nóg podobnej do geometrii nóg człowieka. Jedyną poważną trudnością jest fakt, że nie istnieją rozwiązania analityczne równań oscylatorów. W literaturze podawane są rozwiązania przybliżone, ale nie są one w tym przypadku przydatne, ponieważ interesuje nas całe bogactwo zachowań