zdaniem, nie należy lekceważyć ostatniego powodu. Jakkolwiek przykro to zabrzmi, kino polskie przestało się liczyć na międzynarodowym rynku, co jest pewnym paradoksem. Kiedy nie należeliśmy do Europy, polskie filmy tam były, teraz należymy, ale polskich filmów tam nie ma. Nawet krajowi reżyserzy, którzy pracowali kiedyś na Zachodzie, od dawna nie dostają stamtąd propozycji, mogą więc opowiadać, że powrócili do ojczyzny z pobudek patriotycznych, co jest nieprawdą, ale brzmi ładnie.<br><br>Najgorsze jest jednak to, że polskie kino nie ma pomysłu na siebie, zwłaszcza kiedy wyczerpały się dwa dominujące w ostatnich sezonach nurty, to jest film sensacyjno-policyjny z elementami seksistowskimi oraz adaptacje