linie weszli w ścianę, pogoda się załamała. Szli przez potoki wody spływające ścianą, w której rozpoczęła się walka o życie rannego taternika. Oto opis akcji z książki M. Zaruskiego, Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe: Ciężko, jak skazańcy posuwaliśmy się dalej do góry, gdyż byliśmy już strasznie strudzeni, aż łagodniejszym nieco upłazkiem dostaliśmy się pod ścianę turni szczytowej. Tam zatrzymaliśmy się odpocząć. Dzieliło nas od Szulakiewicza w powietrznej linii jakieś 80 metrów. O posiłku nie było mowy. O <dialect>tem</>, żeby usiąść, nikt również nie myślał. Staliśmy tedy i stojąc spali. <gap> Klimek, wypocząwszy nieco, wzniósł się parę metrów na żeberko, pod <dialect>którem</> staliśmy i