że pieniędzy nie mam.<br>- A czy ja proszę o pieniądze? Na śniadanie proszę. Ech, kawalerze, kawalerze. Tak cię ludzie sparzyli, że i na Baburę dmuchasz.<br>Taki był Babura. Wziął Szczęsnego z ulicy i Szczęsny został u niego w stróżówce bez poczucia upokorzenia czy wdzięcznej należności.<br>Dozorstwo Babura miał kłopotliwe, ale dostatnie, w wielkiej czynszowej kamienicy. Szczęsny przydał mu się do bramy i do miotły, i do wózka. Babura znajdował teraz czas na kurier i na poobiednią drzemkę. Gotował sam i mieszkał sam. Żona dawno umarła, a dzieci były odchowane: jeden syn ziemię mierzył w sierpeckim powiecie, drugi praktykował u Cegielskiego.<br>Dobrze