zanika.<br>Podobną sytuację percepcyjną, sytuację trwania i patrzenia w zaniku przedstawia zjawisko psychofizyczne, któremu po latach poświęci Virilio wiele uwagi, znajdując w nim najwymowniejszą, najbardziej obrazową ilustrację swego antropologicznego modelu człowieka-szybkości. Chodzi o łagodny rodzaj epilepsji, zaburzenie percepcyjne: pyknolepsję (od greckiego pyknos - częsty, w znaczeniu: często się zdarzający). Najmocniej doświadcza jej dziecko, a opisać ją można na przykład tak: nieobecność trwa kilka sekund i zdarza się najczęściej przy śniadaniu, a znanym skutkiem tego zerwania kontaktu ze światem jest przewrócona filiżanka. Zmysły pozostają obudzone, lecz zamknięte dla wrażeń zewnętrznych. Powrót do rzeczywistości jest równie gwałtowny co odejście od niej, słowo i