pracą przy instancji w nowym środowisku - szalała z rozdrażnienia słuchając nieustannych krytyk. Swoim zwyczajem wszakże, zaledwie drżeniem rąk i wypiekami zdradzała stan nerwów. Władysław "z główką na boczek" czarował, to znaczy nie zauważał, w nadziei, że nie zauważona przezeń rzeczywistość zniknie także i dla innych, że on ignorując zniweczy ją doszczętnie. Na pretensje Róży nic nie odpowiadał albo mruczał coś dwuznacznego, zagadywał o wrażenia z zabytków, snuł wycieczkowe projekty. <br>Pierwsze przyjęcie u Władysiów przygotowywało się w nastroju wielkiego wzburzenia. Jadwiga zrezygnowała. Wszystkim rządziła Róża. Więc płaczu służących i dzieci pełno było po kątach, wydatki dochodziły do sum fantastycznych, Władyś - jak na