szkolny kolega, jeszcze w gimnazjum piszący wiersze, w czasie wojny był dozorcą. Zajmował się pilnowaniem wozu z narzędziami i materiałami do naprawy ulicznych instalacji wodnych i kanalizacyjnych.<br>Później pracował w dziale księgowości pewnej niemieckiej firmy.<br>Przyjaźń nasza przetrwała okupację i kiedy Krakowski Oddział poszukiwał kierownika biura, namówiłem Jerzego, aby porzucił dotychczasowe zajęcia i objął posadę na Krupniczej. To mu oczywiście bardziej odpowiadało, znalazł się bowiem w środowisku mu bliskim. Zawarł właśnie umowę o wydanie książki z oficyną Kamińskiego i w perspektywie miał szansę znalezienia się na liście członków Związku. W ten sposób zdobyłem pomoc kolegi, do którego miałem pełne zufanie. Byłem