wszystkie odrabiają lekcje i mają czas, wszystkie!!! <br>Wtedy zatrzymywał się, kładł ręce na ramionach córki, patrzył w jej oczy - upokorzony, pełen błagania o litość. <br>- Ale nie wszystkie - mówił - mają takie matki nieszczęśliwe. Wierz mi, Marciu, wierz ojcu: ona jest bardzo nieszczęśliwa... Nie trzeba jej martwić <br>Odwracał głowę. Milczał. Potem zaczynał dowcipkować, żeby małą zabawić, proponował wyścigi, chowanki... Często jeździli za miasto i tam harcowali jak dwoje dzieciaków. Kiedy Marta przytulała do twarzy ojca pałający policzek, triumfował: <br>- Widzisz, widzisz, jak wesoło! I będzie jeszcze tobie wesoło, dziecko drogie, życie przed tobą długie, nabawisz się, natowarzyszysz do woli. <br>Nieszczęście Róży stało się między