ta grupa sprawowała sądy, nie wchodził w żadne szczegóły. Stwierdzał tylko, że ipsi pagenses mają to robić tak jak robili zawsze, zgodnie ze swoim zwyczajem (solito more, quae iuxta consuetudinem eorum solebant facere). Sposób postępowania był uregulowany przez tradycję prawną plemion saskich. Król Franków nic do tego nie miał, nie dowiadujemy się więc z jego kapitularza, kto przewodniczył sądowi ani kto formułował wyrok. Na szczęście ósmy rozdział, poświęcony represji stosowanej wobec człowieka, który za nic miał sądy, uchyla rąbek zasłony.<br>Aby poskromić "buntownika", który nie podporządkował się wyrokowi lokalnego sądu (si talis fuerit rebellis qui iustitam facere noluerit), a następnie wezwany z