koncentracją w szczegóły, w drobne odcienie kolorystyczne, często b. zróżnicowane u starych malarzy na niedużej przestrzeni, np. na dłoni portretowanego - nie uwierzysz, ile odmian barwnych potrafi na takich kilku centymetrach dać Rembrandt. Analiza taka daje rodzaj poszerzenia widzenia, jak bywa po zażyciu morfiny; po wgłębieniu się w to migotliwe bogactwo doznaje się niezwykłego wysubtelnienia wzroku, wychodzi się potem na miasto i byle jakie przedmioty widzi się w sposób wzbogacony, spotęgowany, niemal wizyjny".<br>To tacy właśnie kradną obrazy w muzeach i po nocy, zamknąwszy starannie drzwi i zasłoniwszy okna, wpatrują się w nie aż do popadnięcia w ekstazę. Zrozumiałem wtedy, że zapewne