osobowość - na przykład w Anglii, gdzie spektakl był organizowany zwyczajowo wokół gry jednego aktora, jako "romantyczne" określa się przede wszystkim spektakle grane przez Edwarda Keane'a (występował w latach 1814-1833 i zmarł na scenie, grając Otella). Albo wiąże się nazwę "teatr romantyczny" z repertuarem, w którym ważne miejsce zajmuje romantyczny dramat - tak ramy zjawiska są wytyczone najwyraźniej we Francji: od premiery Hernaniego (1830) do premiery i zarazem klęski Burgrafów Wiktora Hugo w 1843 roku. A w historii polskiego teatru, ponieważ romantyczny dramat długo nie mógł pojawić się na scenach, określenie "romantyczny" bywa stosowane dwojako: w sensie historycznym, dotycząc teatru epoki, i