SZTUKA KOMPROMISU&lt;/&gt;<br><br>Mickiewicz, Słowacki i Krasiński nie mieli szans na wprowadzenie swoich dramatów na scenę. Można widzieć w tym ich osobistą tragedię, ale dla potomnych, dla współczesnego nam teatru, był to osobliwy dar losu. Znali bowiem - a w każdym razie mogli znać - teatr romantyczny, żywili nim swoją wyobraźnię, widzieli, jak dramat przekształca się na scenie, ale sami nie stawali przed pokusą ulegania presji teatru, cenzury, publiczności.<br>Dla interpretacji tego fenomenu należałoby może, obok wprowadzonej z myślą o romantykach nazwy "dramat niesceniczny", wyróżnić inną jeszcze kategorię: dzieł, które z pewnością za "niesceniczne" nie mogłyby nigdy być uznane (jak Horsztyński, Fantazy), a jednak