to była sprawa zmiany nastroju, stanu ducha (bagatela - w ciągu kilku miesięcy pracy nad realizacją filmu), to trzeba by mówić o ciężkim przypadku schizofrenii. Kiedy więc Bergman mówi prawdę, który z nich jest prawdziwy: "wesoły" czy "smutny"?<br>Ale wspomniana odpowiedniość dwóch światów Ingmara Bergmana, a więc także różnica między jego dramatami i komediami nie musi się przecież opierać na względnie trwałej zmianie poglądów czy nastroju. Zależeć może od perspektywy, zmiennego w każdym czasie sposobu spojrzenia na siebie i innych, na cały świat dookoła.<br>Dlaczego wielkie filmy Bergmana stosunkowo blado prezentują się w telewizji? Wydawałoby się, że są jakby dla niej stworzone