lat starsza) na łódkę i długo trwało, zanim dziecko przestało trzymać się burt oburącz. Było bardzo bojaźliwe, co nadopiekuńczość babci jeszcze utrwalała.<br>Nieustające zdumienie i podziw budzi dotąd fakt, jak wiele swobody miała Danka. Nauczono ją pływać, jeździć konno, nie wsadzać ręki w tryby maszyn, nie jeździć na kieracie, nie drażnić byka - i wielu innych zasad. O niektórych mówiono tylko raz. A potem spuszczano ze smyczy: niech sobie radzi sama. Jako dziesięcioletnie dziecko chodziła i jeździła konno na dalekie spacery, pływała łódką po obydwu jeziorach, kąpała się. Nikt za nią nie biegał, nie trząsł się. Traktowano ją jak poważnego człowieka, który