o mało nie zwiodła nas pańska obojętna mina, z jaką zwrócił nam pan Księgę strachów - ciągnął dalej Sokole Oko. - Zauważyłem jednak na pańskim biurku rozłożoną mapę Pojezierza Myśliborskiego. I ten fakt bardzo mnie zastanowił. "Czego pan Tomasz szukał na tej mapie?" - rozmyślałem po powrocie do domu. Tak mnie to pytanie dręczyło, że znowu wróciłem do pana. Ale mieszkanie było już zamknięte, pan wyjechał. Na drzwiach wisiała kartka dla listonosza: "Proszę listy do mnie kierować na poste restante w Jasieniu". Trzeba by chyba być niedorozwiniętym, żeby nie pojąć, co się stało. W Księdze strachów wpadł pan na-ślad jakiejś sensacyjnej sprawy i