ma adekwatny opis zjawiska rozchodzenia się danego zaburzenia w ośrodku pomiarowym [1], [2], [5], [9]. Aby źródło dźwięku mogło być wprawione w ruch drgający, musi pobrać określoną porcję energii mechanicznej. Jest więc przetwornikiem mechanoakustycznym, przetwarzającym energię mechaniczną na akustyczną. Elementem sprzęgającym część mechaniczną z akustyczną jest powierzchnia czynna S układu drgającego. Z jednej strony na układ drgający działa siła &lt;gap&gt; a z drugiej siła akustyczna &lt;gap&gt; Obydwie te siły muszą być w równowadze, a więc siła "mechaniczna" &lt;gap&gt; musi być równa sile akustycznej &lt;gap&gt;. Impedancja mechaniczna &lt;gap&gt; jaką jest obciążone źródło energii mechanicznej, jest równa &lt;gap&gt;.<br>Podstawiając zależność na prędkość objętościową &lt;gap&gt; oraz impedancję akustyczną promieniowania &lt;gap&gt; otrzymujemy &lt;gap&gt;.<br>&lt;gap&gt;<br>Zależność