głębokości i kształtu. Prześledźmy to zjawisko na przykładzie cząsteczki amoniaku NH3. W podstawowym stanie elektronowym cząsteczka ta ma kształt piramidy, której równoboczną podstawę wyznaczają trzy atomy wodoru odległe parami o 1,63 A, a wierzchołek tworzy atom azotu, w położeniu równowagi oddalony o <gap> od płaszczyzny podstawy (rys. 1.4). Rozważmy drganie normalne cząsteczki NH3 zbliżone do ruchu na przemian rozkładanego i składanego parasola, w trakcie którego odległość h oscyluje wokół wartości równowagowej. Gdy zaniedbamy inne stopnie swobody, energia potencjalna drgań układu jest wówczas funkcją V(h). Z oczywistych powodów zależność V(h) musi być symetryczna względem punktu h=0, to znaczy