winiarnie; niektóre z nich mają ponad 150 lat. Na dźwięk słów St. Catharines wyobraźnia podpowiada: ciszę, spokój, szum Wodospadów Niagary, zapach wody z dwóch wielkich jezior.<br>Jednak gdy pod koniec lat osiemdziesiątych Karel i Dorothy Homolkowie postanowili przenieść się z Toronto do St. Catharines środowisko było dla nich sprawą całkowicie drugoplanową. Przeważyły względy obyczajowe. Dla małżeństwa Homolków, posiadającego trójkę dziewcząt w wieku od sześciu do dwunastu lat, liczyło się to, że miasto St. Catharines gwarantowało dobre szkoły i środowisko sprzyjające godnemu wychowaniu ich dziewcząt. W grę wchodziły również ceny nieruchomości. Za mniej więcej jedną czwartą tego, co musieliby zapłacić w Toronto