grupy rzemieślników parających się obróbką klocków drewna, związanych z cięciem liter dla drukarni, z ilustrowaniem książek, a także zajmujących się wyrobem kart do gry oraz wzorów na "szpalery" i "kołtryny", pełniące funkcję tapet naklejanych na ściany kościołów, pokoi dworskich, kapliczek. Byli też wśród nich wytwórcy form piernikarskich. <br>Pierwsze informacje o drzeworytach pochodzą z końca XV w., a ich rozpowszechnienie wiąże się z szybkim rozwojem drukarń, które już w następnym stuleciu powstały w wielu miastach: w Krakowie, Toruniu, Gdańsku, Wilnie, Lwowie. Drukowały one, poza książkami, święte obrazki, które zaspokajały potrzeby religijne, ale także "apotropeiczne" wsi związane z wiarą w moc ochronną świętych