A rano jak na pośmiewisko odbijały toczące się po niebie słońce wiszące na kołkach dworskiego płotu okrągłe i kwadratowe butelki po wódce.<br> Tak minęła zima i pierwsze wiosenne miesiące.<br> Wówczas dopiero wypędzono dworskie konie na łąki pełne rosy.<br> Ale nie pilnował ich już dziadek Ociupina, tylko kilku parobków uzbrojonych w dubeltówki.<br> Natomiast dziadek całymi dniami i nocami wylegiwał się na szerokim łożu wyścielonym kożuchami, ćmił machorkę i o życiu różnym powoli rozmyślał.<br> Spostrzegł to któryś z koniokradów.<br> Czerwcową nocą przyszło ich czterech zza Wisły.<br> Weszli cichutko do izby i wynieśli łóżko ze śpiącym Ociupiną pod sad.<br> Jakubek przeciągnął się poczuwszy świeże