i tu, jak zawsze w każdej kulturze, najważniejszy był sposób odżywiania się. Kultura ludyczna, a ściślej, pewne jej elementy i składniki, w każdej epoce zgłaszały zapotrzebowanie na "powiększenie proporcji rzeczy", w czym stymulowanie zewnętrzne okazywało się nadzwyczaj przydatne. W ten sposób znaleźliśmy się na polu szerzej otwartym, na którym życie duchowe wyrasta ze splotu znaczeń pomiędzy człowiekiem a Bogiem. Pomiędzy winem a krwią. Tu nie mogło być pudła. <br>Naprawdę zacznie się dramatem Boga w przeddzień jego ukrzyżowania, kiedy podczas ostatniej wieczerzy powie: "Pijcie, oto krew moja". To najsilniejsze, rzekłbym, najbardziej brutalne zderzenie ówczesnej symboliki z dzisiejszą. Ale gdy Chrystus podczas tegoż