nazywają rewolucją, w chrześcijaństwie byłoby tylko powrotem do starodawnej tradycji. <br>Takie powroty już się dokonywały. Po Soborze Watykańskim II uproszczono liturgię, odwołując się do nabożeństw sprawowanych w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Podobnie może się stać także w kwestii wybieralności biskupów czy proboszczów. Przez wiele wieków starożytności to wierni świeccy wraz z duchowieństwem wybierali swoich biskupów, w tym biskupa Rzymu. W średniowieczu prawo to przekazywano często kapitułom katedralnym. Wybór biskupów przez papieży jest w istocie nowożytną nowinką kanoniczną. Nie ma zatem powodów, by do tej starodawnej praktyki nie wrócić i nie przyznać katolikom prawa do wpływania na to, kto będzie im przewodniczył. Dzięki