historycznej - neokantyzm odwoływał się do autorytetu Kanta i podstaw jego systemu filozoficznego.<br>Teorie sprawiedliwości rozwiązywano więc nie tyle zgodnie z twierdzeniami Kanta na temat sprawiedliwości, co w duchu jego rozważań o poznaniu i krytycyzmie w stosunku do ludzkich zdolności poznawczych. Rudolf Stammler przeprowadził - jak to nazwał - krytykę rozumu prawnego w duchu kantowskiej krytyki czystego rozumu teoretycznego i czystego rozumu praktycznego. Ten filozof niemiecki jest też twórcą neokantowskiej teorii prawa natury o zmiennej treści oraz płynącej stąd teorii sprawiedliwości.<br>Ernst Cassirer, jeden z najwybitniejszych neokantystów, wskazywał po II wojnie światowej, że rozstrzygnięcie problemów społeczno-politycznych, w tym sprawiedliwości, jest trudne ze względu