haseł wywoławczych balu, oraz rytmu, znamionującego wykwint, pańskość, swobodę:<br><q>KSIĘSTWO Hej bal więc bal to bal och bal Aż lśni od lśnienia wszystkich sal!<br>Phosimy więc ach w pląs, więc w tan Niech balu szemrze cudny łan!<br>WSZYSCY (głośniej) Prosimy więc ach w tan, ach w pląs Niech balu szumi dumny wąs!</> (Dr 289)<br>Spór Szarma z Firuletem to - w gruncie rzeczy - licytacja: niczym pokerowi gracze, ciskają oni na stół sztony, oznaczające umownie wykwint, użycie, luksus. I - jak gracze właśnie - wzajemnie się podbechtują i umacniają we wspólnej namiętności:<br><q>SZARM Cztehy huhyski!<br>FIRULET Dwie odaliski i jedna stenotypistka!<br>SZARM Jedna Murzynka, trzy