starostę Kurowskiego, czyniącego mu wyrzuty za zbyt wielką - jego zdaniem - opłatę za czyjś pogrzeb: - Ja nie wiem, czy by pan starosta nawet za takie pieniądze chciał ubrać się w płachtę i iść przez rynek i beczeć!<br>Anegdoty Machaczka i o Machaczku powtarzano jak Galicja długa i szeroka. On sam był duszą każdego towarzystwa, uwielbiał dobre wino i dobrą zabawę, "szpasując", czyli prześcigając się w dowcipach, zwłaszcza z panem poczmistrzem Jasińskim i pensjonowanym kapitanem Lohrem. Temu ostatniemu ksiądz proboszcz groził "wyklęciem z ambony" za jakiś wyjątkowo nieudany rzut kręglami w czasie nocnej rozgrywki wojskowi - cywile. Sam ksiądz kanonik z rozrywek do końca