zapał, z jakim je zarabiają. Ale czy kochamy ich za te zalety? Nie sądzę. <br>Pascal stawia przed nami trudny wybór. Albo kochamy innych za pozory, takie jak wygląd fizyczny lub szczególne poczucie porozumienia, albo kochamy ich bezwarunkowo, na ślepo, choćby wszystko się w nich zmieniło. On to nazywa "kochaniem istoty duszy". Z tych dwóch możliwości jedna tylko jest prawdziwa - mówi Pascal. Nigdy nie kochamy osoby, tylko zawsze jej przymioty. Nie ma racji. A co znaczy, jeśli się mówi: "Będę cię kochać aż do śmierci"? Tu nie chodzi o przymioty. To znaczy coś innego: "Wszystko jedno, co z tobą będzie, jak się