Typ tekstu: Książka
Tytuł: Sporne sprawy polskiej literatury współczesnej
Rok: 1998
Tytuł: Sporne sprawy polskiej literatury współczesnej
Rok: 1998
wolno - mogą sobie pozwolić i na naturalizm, i na staroświecki freudyzm, i na feminizm. W powieściach Izabeli Filipiak, Olgi Tokarczuk, Manueli Gretkowskiej kobieta jest nosicielką wielu ról społecznych, ześrodkowanych w sposób harmonijny bądź destrukcyjny wokół jej doświadczenia cielesności. Docieranie do istoty kobiecości poprzez napięcia ról społecznych było charakterystyczne dla prozy dwudziestolecia międzywojennego (powieści Zofii Nałkowskiej, Marii Kuncewiczowej, Heleny Boguszewskiej). Obecnie problem osobowości kobiety w sieci ról społecznych oraz przymusów widzialnych i niewidzialnych stał się centralną kwestią prozy Izabeli Filipiak.
Autorka Absolutnej amnezji mówi o sobie, że lubi stan anarchii, nieustannej, twórczej zmiany. Wyrazem tego upodobania są nawet zmiany koloru włosów:
To
Autorka Absolutnej amnezji mówi o sobie, że lubi stan anarchii, nieustannej, twórczej zmiany. Wyrazem tego upodobania są nawet zmiany koloru włosów:
To
wolno - mogą sobie pozwolić i na naturalizm, i na staroświecki freudyzm, i na feminizm. W powieściach Izabeli Filipiak, Olgi Tokarczuk, Manueli Gretkowskiej kobieta jest nosicielką wielu ról społecznych, ześrodkowanych w sposób harmonijny bądź destrukcyjny wokół jej doświadczenia cielesności. Docieranie do istoty kobiecości poprzez napięcia ról społecznych było charakterystyczne dla prozy dwudziestolecia międzywojennego (powieści Zofii Nałkowskiej, Marii Kuncewiczowej, Heleny Boguszewskiej). Obecnie problem osobowości kobiety w sieci ról społecznych oraz przymusów widzialnych i niewidzialnych stał się centralną kwestią prozy Izabeli Filipiak.<br> Autorka Absolutnej amnezji mówi o sobie, że lubi stan anarchii, nieustannej, twórczej zmiany. Wyrazem tego upodobania są nawet zmiany koloru włosów: <br><gap><br> To
