po prostu mnicha). Życie mnisze było więc równoznaczne z życiem chrześcijańskim nastawionym całkowicie na eschatologiczną perspektywę. W świadomości wiernych ten ideał doskonałości chrześcijańskiej był jedynym, który należało naśladować. Ci, którzy pragnęli dążyć do doskonałości chrześcijańskiej, przyjmowali formę życia monastycznego. Tak więc monastycyzm, stając się jednym z podstawowych zjawisk świadczących o dynamizmie chrześcijaństwa, zadecydował na długie pokolenia chrześcijańskie o ideale świętości.<br><br>&lt;tit1&gt;FORMOWANIE SIĘ TEOLOGII MONASTYCZNEJ&lt;/&gt; <br>Ideał monastyczny znalazł swój wyraz zarówno w praktyce, jak i w teorii, co nie jest dziwne, skoro wszyscy niemal starożytni teoretycy duchowości chrześcijańskiej w interesującym nas okresie wywodzili się ze środowisk mniszych. Wprawdzie pierwszy najpoważniejszy teoretyk duchowości