mógł rządzić jednoosobowo. Nim zobaczymy, jak sobie z tym poradzono, nieco uwagi należy poświęcić pozycji arystokracji w państwie przed wstąpieniem na tron Gustawa Adolfa.<br>Szlachta szwedzka była stanem nielicznym. Około 1600 r. liczyła zaledwie 400 dorosłych mężczyzn. Jej rola w państwie była jednak odwrotnie proporcjonalna do liczebności. Umiejętnie wykorzystując konflikty dynastyczne związane z usunięciem z tronu okrutnego szaleńca Eryka XIV (1568), szlachta uzyskała poważne przywileje ekonomiczne, z których najważniejszym było zwolnienie od podatków i ograniczenie do połowy obciążeń szlacheckich poddanych. Mimo to przybierająca po 1561 r. tytuły hrabiów i baronów arystokracja nie miała decydującego wpływu na rządy, albowiem Jan III Waza