droczył<br>ty kurwo! - żałościwie<br>kurwo ty! - modlitewnie<br>ty kurwo! - ostrzegawczo<br>kurwo ty! - melancholijnie<br>ty kurwo! ty kurwo! ty kurwo! - crescendo<br>i odwrotnie: kurwo ty! kurwo ty! kurwo ty!... - schodzące do szeptu; miał do dyspozycji dwa słowa i ciszę; z tych trzech elementów stworzył swoiste arcydzieło; z odległymi, misternymi powtórzeniami, zrymowaniami, dyskretnym rytmem, który porządkował to w wyszukane akustyczne figury; Kuba, to był wirtuoz, co sam stworzył nowy gatunek ekspresji i sam do końca wyczerpał.<br>- Paganini! - powiedziałem. - Mistrz jednej struny!<br>Już dniało, więc zobaczyłem jej twarz, zmęczoną, postarzałą o dziesięć lat.<br>- Witku, to jest głos mojego sumienia.<br>Chyba już w ogóle nie