brak przywództwa. Rzadko w historii zdarzało się, by założyciel ruchu politycznego z podobną premedytacją prowadził go ku chaosowi. Arafat nie pozostawił nie tylko następcy, lecz i ładu. Przez kilkadziesiąt lat ruch wytworzył swoistą kulturę polityczną braku dyscypliny. Arafat przewodził anarchii: zachęcał do rywalizacji, osłabiał potencjalnych przywódców i pilnował, by jedynym dysponentem władzy (i pieniędzy) był on sam.<br>Realna szansa na pokój pojawi się dopiero z chwilą, gdy ruch palestyński epoki po Arafacie zdecyduje, że naprawdę chce państwa palestyńskiego w zamian za zakończenie konfliktu z Izraelem na wszystkich płaszczyznach. Śmierć Arafata może oznaczać początek takiego procesu, ale przejmowanie przywództwa może trwać lata