Zmieszany szczęśliwiec teatralnym gestem rozkłada ręce, rzuca piłkę do najbliższego kolegi, to ja muszę iść, mamrocze i na sztywnych, nie swoich nogach maszeruje przez zamarłe na chwilę boisko w kierunku, gdzie stoi - stoją tamci.<br>Matka. Babka. Babka z dziadkiem. Dziadek. Matka z wujkiem. Czasem z tym samym, co miesiąc (pół roku) temu, czasem z nowym. Przywitaj się. Rozpaczliwy uśmiech lub śmiech. Głośny i szeroki. Spojrzenie na syna, spojrzenie na tego obok, wyższego. Nie zawsze. Milczącego. Popłoch, że zły. Nie spodobał się? Syn. Wujek. Więc strach. Śmiech milknie.<br>Obok oddech ulgi