swymi synami, inne zaś sprawy ukazuje tylko sporadycznie i przypadkowo. Opisywane wydarzenia nie przynoszą sławy ani Dawidowi, ani jego rodzinie. Autor ukazuje słabość Dawida i wynikające z niej krwawe następstwa. Kronika jego stanowi rodzaj pamiętnika. Rzecz charakterystyczna, że jej autor nie miał żadnych zamiarów dydaktycznych i niczego nie przypisuje szczególnemu działaniu bożemu. Autor umiejętnie kreśli tu ludzkie sylwetki i charaktery i pokazuje atmosferę dworu Dawidowego. Należał on zapewne do postronnych obserwatorów lub może do zwolenników Salomona, a jego głównym celem było uzasadnienie sukcesji Salomona po Dawidzie na królewskim tronie w Jerozolimie. Władał tak mistrzowsko piórem, iż wydaje się niemożliwe, że pisał