mazura.<br>- Hulaj dusza! - wykrzyknął Piotruś . - Chodźmy obtańcować tę wesołą nowinę, że znów będziemy się bić za wolność!<br>I w kilku susach popędził na dół.<br>Za chwilę staropolskim obyczajem śpiewał przed kapelą naprędce skleconą piosenkę:<br>&lt;gap&gt;<br>Przytoczony urywek jest - jak widać, i jak się rzekło o całości, z której pochodzi - wygłoszony z dziarskim patosem, schematyczny i - pouczający. Dla obranego wywodu, który - choćby ze względu na materiał egzemplifikacyjny - będzie miał, przynajmniej w części, analogiczny charakter, urywek ów spełni rolę swoistego, wyjściowego metrum. Otóż zauważmy, że zaprezentowany fragment jest istotnie arcyschematyczny przez swą emblematyczną zawartość - oraz że równie schematyczna i emblematyczna jest jego poetyka; to