poświęcił się bez reszty sprawom wojskowym jako dowódca pułku słynnych Royal Greens. Dobrze zresztą uczynił rezygnując z funkcji komisarza. Różnił się bowiem znacznie od swego ojca, brakowało mu daru zjednywania sobie ludzi, cechy szczególnie ważnej w stosunkach z Indianami na rubieżach.<br>Dla Branta śmierć Williama Johnsona była osobistą tragedią. Od dzieciństwa blisko z nim związany, podziwiał go i szanował, ponadto zawdzięczał mu swą edukację i majątek, a także w dużym stopniu pozycję wśród plemion Ligi. Teraz musiał zająć się sprawami swojej siostry Molly, wdowy po sir Williamie. Załamana śmiercią męża, postanowiła wyprowadzić się z Johnson Hall. Odziedziczony po mężu majątek pozwalał