że nie sposób uspokoić kraju, dopóki się nie zapewni chłopom tego, co już im dali powstańcy. Po tej linii poszły ukazy carskie z 2 III 1864 r. Nadawały one chłopom na własność wszystką ziemię, jaką użytkowali. W zamian za to obciążono chłopów wieczystym podatkiem gruntowym; miał on posłużyć do odszkodowania dziedziców za utracone przez nich powinności.<br>Było to rozwiązanie analogiczne do galicyjskiego ( 94). Serwituty utrzymano w mocy, bezrolnym obiecano przydział gruntów z dóbr narodowych.<br>Jak widać "dobrodziejstwa" ukazu pokrywały się co do zakresu z dekretami Rządu Narodowego - poczyniono je zaś w tym celu, ażeby chłop porzucił sprawę powstania i przeszedł na