korespondentem Polskiej Akademii Nauk. &lt;page nr=621&gt;<br>Swoje prace naukowe rozpoczął od studiów zagadnień ludnościowych - wykonywał je w ramach biur planowania przestrzennego. W ciągu kilku lat przesunął jednak swoje zainteresowania na zagadnienia osadnictwa (zwłaszcza z zakresu geografii miast) oraz regionalizacji kraju opartej przede wszystkim na strukturze sieci osadniczej. Głównym jego osiągnięciem w tej dziedzinie było zastosowanie w geografii koncepcji bazy ekonomicznej i struktury funkcjonalnej miast oraz przeprowadzenie pierwszych studiów badawczych nad strukturą funkcjonalną miast polskich. Zdobytą wiedzę wówczas wykorzystał w opracowywanych wspólnie z K. Dziewońskim w latach 1950-1951 wytycznych Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego do zagospodarowania przestrzennego większych miast polskich. Również w latach 50