karzełki. Ty nie jesteś siwy odmieniec z piekła rodem, a ty, wujku Jaskrze, wcale nie jesteś wrzaskliwy indor. Nieprawdę mówiła stryjna. A ty, ciociu Mario, nie jesteś żadna gamratka z łukiem, tylko ciocia Maria, i ja ciebie lubię. Dla ciebie nazrywałam najładniejszych kwiatków.<br>- Dziękuję - powiedziała Milva lekko zmienionym głosem.<br>- Wszyscy dziękujemy - powtórzył Zoltan. - Hej, Percival, plugawy podziemny karzełku, dajże no dziecku na pożegnanie jakiego gościńca. Coś na pamiątkę. Nie masz w której kieszeni jakiego zbędnego kamienia?<br>- Mam. Trzymaj, panieneczko. To jest glinokrzemian berylu, popularnie zwany...<br>- Szmaragdem - dokończył krasnolud. - Nie mąć dziecku w głowie, i tak nie spamięta. <br>- Ależ śliczny! Zieloniutki! Dziękuję