popiersiem, na stałe przymocowanym do blatu stołu.<br>- Tja - rzekła, przeglądając papiery - wiecie, że nigdy nie jest tak dobrze, żeby nie mogło być &lt;foreign&gt;choroszej&lt;/&gt;. Od dwu lat nie opublikowaliście nic nowego. Zatrudnienie na przyszły god zależy bardzo od opublikowania nowej pracy. Przecież nieustannie robotacie, prawda?<br>- &lt;foreign&gt;Robotam&lt;/&gt; - odpowiedział, nachylając się ku niej - dzień i noc. Projekt niedługo będzie gotowy.<br>- &lt;foreign lang="rus"&gt;Niedołgo&lt;/&gt; - powtórzyła - czyli to kwestia kilku dni?<br>- Naprawdę kilku dni - zapewnił z przekonaniem.<br>Popatrzyła na niego z grymasem wątpliwości na twarzy.<br>- Mówiliśmy o was niedawno w gronie kilku ustosunkowanych osób. Postanowiliśmy dać wam ostatnią szansę.<br>- Dziękuję - odpowiedział, czując, że policzek zaczyna go boleć.<br>- Umówmy się zatem