skrzypcowej, ale równie delikatna, jak spodnia strona podbiału, mech odtajały spod lodu, westchnienie myślącego o czymś słodszym niż wiśnie.<br> Duszę z człowieka wywlekało się trochę inaczej, chociaż też za pomocą srebrnego drucika.<br> Musiał on być nieco dłuższy, cieńszy od drucika służącego do wywlekania skrzypcowej duszy i musiał być zrobiony z dziesiątki skradzionej z kościelnej tacy.<br> Zakrzywiało się go na końcu w mały haczyk i gdy człowiek spał, zmorzony utrudzeniem całodziennym w polu, na sianie, pod sadem, podchodziło się do niego boso na palcach i czyhało się na jego westchnienie mimowolne.<br> <page nr=11><br> Właśnie w to westchnienie wbijało się srebrny haczyk i ostrożnie, włos