rzeczywistości po prostu, w latach osiemdziesiątych kryterium referencjalności respektowane było jako nadrzędne przez krytyków różnych generacji.<br>&lt;gap&gt;<br> - pisał Komendant. Jerzy Malewski (Włodzimierz Bolecki) za wzór stawiał prozę Józefa Mackiewicza, i za credo piszącego, czy to pisarza, czy krytyka uznawał dewizę autora Kontry: <br>&lt;gap&gt;<br> Dla Jerzego Jarzębskiego istotą aktu pisarskiego w literaturze ostatnich dziesięcioleci było <br>&lt;gap&gt;<br> "problem polski jest spięty z problemem prawdy" - konkludował.<br> Literatura traktowana była jako szczególne narzędzie: takie przekonanie dobrze zadomowiło się w poprzedniej dekadzie. "Literatura jest specyficzną formą myślenia poznawczego" proklamował Barańczak w Nieufnych i zadufanych. Przy całej świadomości jej specyficzności jako narzędzia w tym względzie i komplikacji samego zagadnienia, w