rodziców.<br> Zamiast literatury nostalgicznie zapatrzonej w przeszłość powstały książki raczej ponadczasowe niż wspomnieniowe, zawieszone między teraźniejszością a przeszłością, w których "umarłe światy" żyją w formie mitu, na zawsze zakonserwowane w pisarskim tworzywie jak płód w formalinie na wystawie apteki w Białym kamieniu.<br> Rzecz interesująca, że wyobraźnia polskich pisarzy, która przez dziesięciolecia żywiła się mitem kresów wschodnich, po raz pierwszy otwiera się na niemieckie dziedzictwo naszej kultury. Tłem fabuły Weisera Dawidka są poniemieckie dekoracje, a w powieściach Stefana Chwina Hanemann i Olgi Tokarczuk E.E. przedmiotem rekonstrukcji jest świat kultury niemieckiej, zwłaszcza kultury materialnej. Akcja powieści Chwina zaczyna się w przedwojennym Gdańsku