z proszku, zawsze przypalone, czasem cuchnącą jajecznicę, też z proszku. Głównym posiłkiem była wodnista zupa, od której brzuchy miałyśmy tak wzdęte, że nikt nie wiedział, która z weteranek jest w ciąży. Dostawałyśmy punkty za naukę, a za punkty kubek prawdziwego mleka w niedzielę. Punkty dostawałam tylko ja i Teresa, żydowska dziewczyna spod Lwowa, bo weteranki się nie uczyły. Dożywiały się w magazynach i ogrodach pobliskiego kołchozu. Wybrałam się raz z Teresą. Pokonałyśmy wysoki płot i weszłyśmy na jabłonkę. Na przekleństwa strażnika wypuściłam jabłka spod bluzki - udowodnij!...<br><br>I wy też?! - zawołała kierowniczka głęboko zawiedziona. Dlaczego?! Bo byłyśmy głodne. To nie jest żadne