matką głupich. Truchleję ze strachu, kiedy do recepcji "Mammy Yoko" wbiegają rebelianci. Tłum z wrzaskiem chowa się po kątach, a oni okrążywszy hall krzyczą do siebie w jakimś lokalnym narzeczu i uciekają. Myślę: to tylko zwiadowcy, którzy po rozpoznaniu wycofują się, by wrócić z wielkim frontalnym atakiem kilku tysięcy uzbrojonych dzikusów. Uznaję, że ktoś musi bronić tego hotelu i ludzi, bo nigeryjscy żołnierze nie przejawią takiego zamiaru, chcąc jak najbardziej przypominać cywilów i nie mieszać się do walki.<br><br>Rakietą między nogi<br>Zbieram Nigeryjczyków wraz z ich wystraszonym dowódcą i dzielę na małe grupy, które mają pilnować poszczególnych zakamarków hotelu. Najważniejsze jest