strumień łez.<br>- Nie otrzymałaś listu? - zdumiał się profesor. - Przecie dałem ci go dzisiaj rano!<br>- Za pozwoleniem - zaczął mówić Adaś szybko. - Pan profesor nie ma szczęśliwej ręki do listów. Pozwolę sobie przypomnieć pewne trzy listy...<br>- Zamilknij, młodzieńcze! Tamto było co innego, a to jest co innego. Dam głowę, że wręczyłem jej dzisiaj list...<br>- Niech pan profesor da w zastaw jakąś rzecz mniej cenną zaśmiał się Adaś. - Spokojnie, spokojnie, panno Wando. Zaraz się wszystko wyjaśni! To ja mogę dać głowę, że pan profesor miał list w ręce, ale wcale go pani nie dał.<br>- O! o! - zawołał staruszek dziwnym głosem. - Jakie masz na to