podziurawiły ich ojców. Znoszą mu zaśniedziałe orły i matowe galony, wygrzebane z piwnic, co niegdyś słońcem tryskały na ramieniu, smagłe od śpiewu maszerującej kolumny". <br>Rozbierał się, kładł powoli ubranie i wieszał na krześle. Zgasił lampę. Przez otwarte okno doleciało gwizdanie wracającego do domu nastolatka. "Znam to". Ale nie potrafił wsunąć dźwięcznej płyty do koszulki ze znajomym tytułem. Zasnął, nie wiedząc, że kołyszą go "Simon and Garfunkel", pod niebem pełnym niskich podłużnych chmur, uciekających wesoło przed wiatrem od morza. <br><br>********<br><br>Obudził się lekki. Woda z kranu zabłysła, niemalże źródlana. Schodził sprężyście, nie patrząc na drzwi, za którymi Gerta, skręcił w stronę ojca. Przekręcił