Z którego twórczej mocy<br>Powstaje taki but<br>Wśród takiej srebrnej nocy!&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;&lt;tit1&gt;GARBUS&lt;/&gt;<br><br>Mrze garbus dosyć korzystnie:<br>W pogodę i w babie lato.<br>Garbaty żywot miał istnie,<br>I śmierć ma istnie garbatą.<br><br>Mrze w drodze, w mgieł &lt;orig&gt;upowiciu&lt;/&gt;,<br>Jakby baśń trudną rozstrzygał,<br>A nic nie robił w tym życiu,<br>Jeno garb dźwigał i dźwigał.<br><br>Tym garbem żebrał i tańczył,<br>Tym garbem dumał i roił,<br>Do snu na plecach go niańczył,<br>Krwią własną karmił i poił.<br><br>A teraz śmierć sobie &lt;orig&gt;skarbi&lt;/&gt;,<br>W jej mrok wydłużył już szyję,<br>Jeno garb jeszcze się garbi,<br>Pokątnie żyje i tyje.<br><br>Przeżył swojego wielbłąda<br>O równą swej tuszy